караючий 1 значення

-1-
прикметник

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний кара́ючий кара́юча кара́юче кара́ючі
родовий кара́ючого кара́ючої кара́ючого кара́ючих
давальний кара́ючому кара́ючій кара́ючому кара́ючим
знахідний кара́ючий, кара́ючого кара́ючу кара́юче кара́ючі, кара́ючих
орудний кара́ючим кара́ючою кара́ючим кара́ючими
місцевий на/у кара́ючому, кара́ючім на/у кара́ючій на/у кара́ючому, кара́ючім на/у кара́ючих