карагач 2 значення
-1-
іменник чоловічого роду
(гірський хребет у Криму)
Словник відмінків
відмінок | однина | множина |
називний | Карага́ч | |
родовий | Карага́ча | |
давальний | Карага́чу, Карага́чеві | |
знахідний | Карага́ч | |
орудний | Карага́чем | |
місцевий | на/у Карага́чі, Карага́чу | |
кличний | Карага́чу* |
відмінок | однина | множина |
називний | карага́ч | карагачі́ |
родовий | карагача́ | карагачі́в |
давальний | карагачу́, карагаче́ві | карагача́м |
знахідний | карага́ч | карагачі́ |
орудний | карагаче́м | карагача́ми |
місцевий | на/у карагачі́, карагачу́ | на/у карагача́х |
кличний | карага́чу* | карагачі́* |
-2-
іменник чоловічого роду
Словник відмінків
відмінок | однина | множина |
називний | Карага́ч | |
родовий | Карага́ча | |
давальний | Карага́чу, Карага́чеві | |
знахідний | Карага́ч | |
орудний | Карага́чем | |
місцевий | на/у Карага́чі, Карага́чу | |
кличний | Карага́чу* |
відмінок | однина | множина |
називний | карага́ч | карагачі́ |
родовий | карагача́ | карагачі́в |
давальний | карагачу́, карагаче́ві | карагача́м |
знахідний | карага́ч | карагачі́ |
орудний | карагаче́м | карагача́ми |
місцевий | на/у карагачі́, карагачу́ | на/у карагача́х |
кличний | карага́чу* | карагачі́* |