канудити 1 значення
-1-
дієслово недоконаного виду
(нудити) [діал.]
Словник відмінків
Інфінітив | кану́дити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | ||
2 особа | ||
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | ||
2 особа | ||
3 особа | кану́дитиме | кану́дитимуть |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | ||
2 особа | ||
3 особа | кану́дить | кану́дять |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
кану́дячи* | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | кану́див | кану́дили |
жін. р. | кану́дила | |
сер. р. | кану́дило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
кану́дивши |