зістарити 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
[розм.]
Словник відмінків
Інфінітив | зіста́рити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | зіста́рмо | |
2 особа | зіста́р | зіста́рте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | зіста́рю | зіста́римо, зіста́рим |
2 особа | зіста́риш | зіста́рите |
3 особа | зіста́рить | зіста́рять |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | зіста́рив | зіста́рили |
жін.р. | зіста́рила | |
сер.р. | зіста́рило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
зіста́рений | ||
Безособова форма | ||
зіста́рено | ||
Дієприслівник | ||
зіста́ривши |