закучугурений 1 значення
-1-
дієприкметник
[рідко]
Словник відмінків
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | закучугу́рений | закучугу́рена | закучугу́рене | закучугу́рені |
родовий | закучугу́реного | закучугу́реної | закучугу́реного | закучугу́рених |
давальний | закучугу́реному | закучугу́реній | закучугу́реному | закучугу́реним |
знахідний | закучугу́рений, закучугу́реного | закучугу́рену | закучугу́рене | закучугу́рені, закучугу́рених |
орудний | закучугу́реним | закучугу́реною | закучугу́реним | закучугу́реними |
місцевий | на/у закучугу́реному, закучугу́ренім | на/у закучугу́реній | на/у закучугу́реному, закучугу́ренім | на/у закучугу́рених |