закурлюкати 1 значення

-1-
дієслово доконаного виду

Словник відмінків

Інфінітив закурлю́кати
  однина множина
Наказовий спосіб
1 особа   закурлю́каймо
2 особа закурлю́кай закурлю́кайте
МАЙБУТНІЙ ЧАС
1 особа закурлю́каю закурлю́каємо, закурлю́каєм
2 особа закурлю́каєш закурлю́каєте
3 особа закурлю́кає закурлю́кають
МИНУЛИЙ ЧАС
чол.р. закурлю́кав закурлю́кали
жін.р. закурлю́кала
сер.р. закурлю́кало
Активний дієприкметник
 
Пасивний дієприкметник
 
Безособова форма
 
Дієприслівник
закурлю́кавши