заговоритися 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | заговори́тися, заговори́тись | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | заговорі́мося, заговорі́мось, заговорі́мся | |
2 особа | заговори́ся, заговори́сь | заговорі́ться |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | заговорю́ся, заговорю́сь | заговоримо́ся, заговоримо́сь, заговори́мся |
2 особа | заговори́шся | заговорите́ся, заговорите́сь |
3 особа | заговори́ться | заговоря́ться |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | заговори́вся, заговори́всь | заговори́лися, заговори́лись |
жін.р. | заговори́лася, заговори́лась | |
сер.р. | заговори́лося, заговори́лось | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
заговори́вшись |