завчитися 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | завчи́тися, завчи́тись | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | завчі́мося, завчі́мось, завчі́мся | |
2 особа | завчи́ся, завчи́сь | завчі́ться |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | завчу́ся, завчу́сь | завчимо́ся, завчимо́сь, завчи́мся |
2 особа | завчи́шся | завчите́ся, завчите́сь |
3 особа | завчи́ться | завча́ться |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | завчи́вся, завчи́всь | завчи́лися, завчи́лись |
жін.р. | завчи́лася, завчи́лась | |
сер.р. | завчи́лося, завчи́лось | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
завчи́вшись |