забаластувати 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | забаластува́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | забаласту́ймо | |
2 особа | забаласту́й | забаласту́йте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | забаласту́ю | забаласту́ємо, забаласту́єм |
2 особа | забаласту́єш | забаласту́єте |
3 особа | забаласту́є | забаласту́ють |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | забаластува́в | забаластува́ли |
жін.р. | забаластува́ла | |
сер.р. | забаластува́ло | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
забаласто́ваний | ||
Безособова форма | ||
забаласто́вано | ||
Дієприслівник | ||
забаластува́вши |