жичити 1 значення
-1-
дієслово недоконаного виду
(те ж, що ’зичити’ - бажати комусь чогось) [діал.]
Словник відмінків
Інфінітив | жи́чити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | жи́чмо | |
2 особа | жич | жи́чте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | жи́читиму | жи́читимемо, жи́читимем |
2 особа | жи́читимеш | жи́читимете |
3 особа | жи́читиме | жи́читимуть |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | жи́чу | жи́чимо, жи́чим |
2 особа | жи́чиш | жи́чите |
3 особа | жи́чить | жи́чать |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
жи́чачи | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | жи́чив | жи́чили |
жін. р. | жи́чила | |
сер. р. | жи́чило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
жи́чивши |