диспутувати 1 значення
-1-
дієслово недоконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | диспутува́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | диспуту́ймо | |
2 особа | диспуту́й | диспуту́йте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | диспутува́тиму | диспутува́тимемо, диспутува́тимем |
2 особа | диспутува́тимеш | диспутува́тимете |
3 особа | диспутува́тиме | диспутува́тимуть |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | диспуту́ю | диспуту́ємо, диспуту́єм |
2 особа | диспуту́єш | диспуту́єте |
3 особа | диспуту́є | диспуту́ють |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
диспуту́ючи | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | диспутува́в | диспутува́ли |
жін. р. | диспутува́ла | |
сер. р. | диспутува́ло | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
диспутува́вши |