десантний 1 значення
-1-
прикметник
Словник відмінків
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | деса́нтний | деса́нтна | деса́нтне | деса́нтні |
родовий | деса́нтного | деса́нтної | деса́нтного | деса́нтних |
давальний | деса́нтному | деса́нтній | деса́нтному | деса́нтним |
знахідний | деса́нтний, деса́нтного | деса́нтну | деса́нтне | деса́нтні, деса́нтних |
орудний | деса́нтним | деса́нтною | деса́нтним | деса́нтними |
місцевий | на/у деса́нтному, деса́нтнім | на/у деса́нтній | на/у деса́нтному, деса́нтнім | на/у деса́нтних |