відгородитися 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | відгороди́тися, відгороди́тись | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | відгороді́мося, відгороді́мось, відгороді́мся | |
2 особа | відгороди́ся, відгороди́сь | відгороді́ться |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | відгороджу́ся, відгороджу́сь | відгоро́димося, відгоро́димось, відгоро́димся |
2 особа | відгоро́дишся | відгоро́дитеся, відгоро́дитесь |
3 особа | відгоро́диться | відгоро́дяться |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | відгороди́вся, відгороди́всь | відгороди́лися, відгороди́лись |
жін.р. | відгороди́лася, відгороди́лась | |
сер.р. | відгороди́лося, відгороди́лось | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
відгороди́вшись |