вишколювати 1 значення
-1-
дієслово недоконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | вишко́лювати | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | вишко́люймо | |
2 особа | вишко́люй | вишко́люйте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | вишко́люватиму | вишко́люватимемо, вишко́люватимем |
2 особа | вишко́люватимеш | вишко́люватимете |
3 особа | вишко́люватиме | вишко́люватимуть |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | вишко́люю | вишко́люємо, вишко́люєм |
2 особа | вишко́люєш | вишко́люєте |
3 особа | вишко́лює | вишко́люють |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
вишко́люючи | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | вишко́лював | вишко́лювали |
жін. р. | вишко́лювала | |
сер. р. | вишко́лювало | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
вишко́лювавши |