акцептувати 1 значення
-1-
дієслово недоконаного і доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | акцептува́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | акцепту́ймо | |
2 особа | акцепту́й | акцепту́йте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | акцептува́тиму | акцептува́тимемо, акцептува́тимем |
2 особа | акцептува́тимеш | акцептува́тимете |
3 особа | акцептува́тиме | акцептува́тимуть |
ТЕПЕРІШНІЙ (МАЙБУТНІЙ) ЧАС | ||
1 особа | акцепту́ю | акцепту́ємо, акцепту́єм |
2 особа | акцепту́єш | акцепту́єте |
3 особа | акцепту́є | акцепту́ють |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
акцепту́ючи | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | акцептува́в | акцептува́ли |
жін. р. | акцептува́ла | |
сер. р. | акцептува́ло | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
акцепто́ваний | ||
Безособова форма | ||
акцепто́вано | ||
Дієприслівник | ||
акцептува́вши |