автоматно кулеметний 1 значення
-1-
прикметник
Словник відмінків
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | автома́тно-кулеме́тний | автома́тно-кулеме́тна | автома́тно-кулеме́тне | автома́тно-кулеме́тні |
родовий | автома́тно-кулеме́тного | автома́тно-кулеме́тної | автома́тно-кулеме́тного | автома́тно-кулеме́тних |
давальний | автома́тно-кулеме́тному | автома́тно-кулеме́тній | автома́тно-кулеме́тному | автома́тно-кулеме́тним |
знахідний | автома́тно-кулеме́тний, автома́тно-кулеме́тного | автома́тно-кулеме́тну | автома́тно-кулеме́тне | автома́тно-кулеме́тні, автома́тно-кулеме́тних |
орудний | автома́тно-кулеме́тним | автома́тно-кулеме́тною | автома́тно-кулеме́тним | автома́тно-кулеме́тними |
місцевий | на/в автома́тно-кулеме́тному, автома́тно-кулеме́тнім | на/в автома́тно-кулеме́тній | на/в автома́тно-кулеме́тному, автома́тно-кулеме́тнім | на/в автома́тно-кулеме́тних |
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | автома́тно-кулеме́тний | автома́тно-кулеме́тна | автома́тно-кулеме́тне | автома́тно-кулеме́тні |
родовий | автома́тно-кулеме́тного | автома́тно-кулеме́тної | автома́тно-кулеме́тного | автома́тно-кулеме́тних |
давальний | автома́тно-кулеме́тному | автома́тно-кулеме́тній | автома́тно-кулеме́тному | автома́тно-кулеме́тним |
знахідний | автома́тно-кулеме́тний, автома́тно-кулеме́тного | автома́тно-кулеме́тну | автома́тно-кулеме́тне | автома́тно-кулеме́тні, автома́тно-кулеме́тних |
орудний | автома́тно-кулеме́тним | автома́тно-кулеме́тною | автома́тно-кулеме́тним | автома́тно-кулеме́тними |
місцевий | на/в автома́тно-кулеме́тному, автома́тно-кулеме́тнім | на/в автома́тно-кулеме́тній | на/в автома́тно-кулеме́тному, автома́тно-кулеме́тнім | на/в автома́тно-кулеме́тних |